“Svako ima pravo pristup informacijama u posjedu državnih organa i organizacija koje vrše javna ovlašćenja.”
Član 51. Ustava Crne Gore
Ustav Crne Gore garantuje pravo svim građanima da pristupe informacijama koje su u posjedu državnih organa. Međutim, praksa pokazuje da mnogi organi nisu voljni da pruže potpuni uvid u svoj rad i to najčešće kada se od njih potražuju informacije kojima se može razotkriti korupcija, neodgovorna potrošnja budžetskih sredstava, zloupotreba službenih ovlašćenja i slično. Tako se se, između ostalog, od javnosti i dalje kriju ključne informacije u reformama u oblasti borbe protiv korupcije i organizovanog kriminala, najvažniji djelovi privatizacionih ugovora velikih preduzeća, korišćenje Vladinog aviona, primanja najviših državnih funkcionera kao i porezi i doprinosi koje isti su dužni platiti, što ostavlja veliki prostor za zloupotrebe. Iako su svi državni organi, bez izuzetka, dužni poštovati Zakon o slobodnom pristupu informacijama, isti se i dalje primjenjuje selektivno, i umnogome zavisi od diskrecione volje odgovornih ljudi u državnim organima.
MANS je kroz realizaciju projekta “Imaš pravo da znaš”, koji je podržan od strane Evropske unije, posredstvom Delegacije Evropske unije u Crnoj Gori, pokušao da prikaže stvaran stepen primjene Zakona o slobodnom pristupu informacijama na svim nivoima vlasti, sa posebnim osvrtom na transparentnost antikorupcijskih reformi. Tako su tokom trajanja navedenog projekta podnijete na hiljade zahtjeva za informacijama svim nacionalnim i lokalnim institucijama najvećih crnogorskih opština u cilju pružanja stvarne slike slobode informisanja i primjene ovog zakona.
Rezultati projekta predstavljeni su u ovom izvještaju, trećem po redu, koji obuhvata cjelokupan period imlementacije projekta od januara 2011. do juna 2012. godine.
Izvještaj koji je pred Vama sadrži statističke podatake o primjeni Zakona tokom čitavog perioda realizacije projekta “Imaš pravo da znaš”, kao i statistiku koja se odnosi na predhodni period praćenja ovog Zakona od stane MANS-a, odnosno od kraja 2005. godine zaključno sa decembrom 2010. godine. Posebna pažnja je posvećena institucijama zaduženim za antikorupcijske reforme u Crnoj Gori i način na koji iste sprovode Zakon o slobodnom pristupu informacijama. Izvještaj sadrži i konkretne primjere iz prakse koje ukazuju na netransparentnost pojedinih državnih organa i njihova nezakonita postupanja u cilju sakrivanja “osjetljivih” informacija od javnosti.
Izvještaj možete preuzeti OVDJE
