Prema podacima do kojih je došao istraživački tim MANS-a, iza kiparske kompanije „Numerico Trading Limited“ čiji kredit od 1.6 miliona eura već nekoliko godina vraća Opština Budva, stoje Miloš Marović, sin potpredsjednika DPS-a, Svetozara Marovića i Dragan Bećirović koji je početkom godine ubijen u Budvi.
Podaci u koje je MANS imao uvid pokazuju da je pokojni Dragan Bećirović i dalje upisan kao direktor i vlasnik jedne trećine akcija, dok preostale dvije trećine posjeduju Miloš Marović i izvjesni Dragoljub Dvojaković iz Beograda. „Numerico Trade“ je prvi put registrovan na Kipru u oktobru 2005. godine
Priča o izgradnji akva parka počinje u martu 2006. godine, kada je ova kompanija prezentovana od strane visokih funkcionera Budve kao renomirana španska kompanija za ogromnim iskustvom u izgradnji vodenih zabavnih parkova. Prema podacima koje su tada saopštavali budvanski funkcioneri, kompanija Marovića i Bećirovića je već imala bogato iskustvo u ovim poslovima, iako se ispostavlja da je registrovana tek nekoliko mjeseci prije nego što je sa njom potpisan ugovor o zakupu zemljišta na Toplišu.
Ugovor je ispred Opštine potpisao tadašnji gradonačelnik Rajko Kuljača, a u ime Marovića i Bećirovića, njihov pravni zastupnik, Branko Čolović koji je Bećiroviće zajedno sa Anom Kolarević zastupao i tokom privatizacije hotela „Avala“ u Budvi. Ugovorom je Opština Bećiroviću i Maroviću dala u zakup oko 50.000 m2 na period od 20 godina, dok je aneksom tog ugovora bilo definisano da će upravo Opština Budva biti garant kredita kod Montenegro banke u iznosu od oko 1.6 miliona eura. Odluku o davanju ove garancije verifikovao je budvanski parlament, na osnovu uvjeravanja Rajka Kuljače, tadašnjeg potpredsjednika Opštine Lazara Rađenovića i menadžera Opštine Aleksandra Tičića da se radi o zaista renomiranoj kompaniji .
Tičić koji se sada nalazi na funkciji savjetnika Premijera je uvjeravao odbornike i javnost da ugovor sa investitorima čija su imena držana u strogoj tajnosti, nikak ne može biti štetan, jer bi po njegovim riječima „samo oni mogli biti oštećeni, jer ukoliko ne vrate kredit, onda će Opština postati vlasnik svega“. Opština je za sada postala samo vlasnik duga koji su ostavili Marović i Bećirović, a koji će se vraćati od poreza građana Budve.
Za kiparskom kompanijom je ostala i oprema koja je navodno kupljena za potrebe akva parka i koja se već nekoliko godina skladišti u Luci Bar a koju čine preko 10 kontejnera smještenih u skladištima broj 17 i 25 na kontejnerskom terminalu.
Prema trenutnim podacima Centralnog registra Privrednog suda, kompanija „Numerico Trading Limited“ je osnivač kompanije „Aqua Park“ D.O.O. sa sjedištem u Budvi. Kao izvršni direktor „Aquva parka“ je naveden Blažo Radoman, koji Opštinu Budva predstavlja u više njenih preduzeća, uključujući i čuveni „Budva holding“ gdje je na funkciji naslijedio izvršnog direktora zamijenio Lazara Rađenovića.
Kada se ima u vidu ko su stvarni vlasnici kompanije čiji kredit je Opština danas prinuđena da vraća, postaje jasno zbog čega su Kuljača, Rađenović i Tičić ulagali ogromne napore da od javnosti Crne Gore sakriju tu informaciju.
Ovakvo ponašanje javnih funkcionera otvara ogroman prostor za sumnju da se radi o unaprijed smišljenoj, dobro organizovanoj zloupotrebi zlužbenih ovlašćenja koja je rezultirala milionskom štetom po opštinski budžet, ali za koju neko mora da snosi odgovornost.
