Imenovanje Mladena Mikijelja, dosadašnjeg sekretara za investicije Opštine Budva za novog direktora Javnog preduzeća za upravljanje morskim dobrom (JP Morsko dobro) pokazuje da je Vlada Crne Gore još jednom dozvolila kompromise između politike i struke koji su do sada uvijek rezultirali štetom po javni interes.
Mladen Mikijelj je obavljao funkciju sekretara za investicije u vrijeme dok je kompanija „Asfalt-beton gradnja“ od Opštine Budva dobijala milionske tendere za asfaltiranje ulica, a kompanija Marka Carevića „Carinvest“ izvodila radove ako prikriveni podizvođač, što je Carević i sam javno priznao.
Dužnost Mikijelja je bila da priprema investiocione planove i podatke za tendersku dokumentaciju, ali i prati realizaciju ugovora u kojima je Opština Budva investitor. Sa te pozicije Mikiljelj je imao punu infomaciju o tome na koji način je kompanija njegovog opštinskog i partijskog kolege, Carevića, bila uključena u poslove asfaltiranja, iako nije bila zvanični učesnik tendera.
U vezi sa tim, Mikijelj je morao biti upoznat i sa činjenicom da je Carević prilikom potpisivanja ugovora sa „Asfalt-beton gradnjom“ izjavio da nije u konfliktu interesa, dok je istovremeno mehanizacija njegove kompanije, iz ugovora u ugovor, na terenu odrađivala posao.
Da se mašine Carevića nalaze na gradilištima koja se plaćaju iz opštinske kase, Mikijelj je imao prilike da uvjeri i tokom brojnih posjeta koje je obavljao zajedno sa predsjednikom opštine Markom Carevićem.
Ćutanje na sve te nezakonitosti Mikijelja je kvalifikovalo kao Carevićevog saradnika u tim poslovima, iz razloga koje je trebalo da utvrdi tužilaštvo. Kao što je poznato, tužilaštvo je u jeku prošlogodišnje političke krize odlučio da slučaj „Asfalt-betona“ ekspresno otvori i još brže zatvori, ne nalazeći bilo kakvu odgovornost Carevića i Mikijelja za ono što je klasičan primjer konflikta interesa koji je imao za cilj lično bogaćenje na štetu budžeta Opštine Budva.
Nakon svega toga, Vlada Crne Gore sada očekuje da kadar poput Mikijelja uvede redu u korupcijom i bezakonjem razoreno JP Morsko dobro i da ta kadrovska smjena označi raskid sa dosadašnjom praksom koja je postojala u tom javnom preduzeću.
Posebno je problematično što je Mikijelj predložen na ovu funkciju od strane novog ministra ekologije, prostornog planiranja i urbanizma, Ratka Mitrovića, koji je po imenovanju obećao više reda i zakona u sektoru prostornog planiranja i upravljanja državnim resursima.
Iz Vlade Crne Gore osim same odluke o imenovanju koju je potpisao premijer Zdravko Krivokapić, nema detaljnijih informacija šta je vladu opredjelilo za odluku da je Mikijelj najbolji kadar za tu poziciju, posebno imajući u vidu trenutnu situaciju i korupcionaške afere koje potresaju JP Morsko Dobro.
Takav način kadriranja, bilo da se radi o političkom ili klijentilističkom, bio je svojstven tridesetogodišnjoj vladavini prethodnog režima, od koga Vlada Crne Gore i premijer za sada samo na riječima, obećavaju snažan otklon.
Upravljanje morskim dobrom kao jednim od posebno vrijednih resursa države Crne Gore je posebno osjetljivo na korupciju o čemu svjedoči sve ono što se dešavalo u prostoru u posljednih trideset godina.
Prekid takvog odnosa zahtjeva ozbiljan pristup i ne smije biti uslovljen političkim uticajem ili bilo koji drugim odnosom koji neko može da ima sa Vladom Crne Gore ili samim premijerom.
Nažalost, imenovanje Mikijelja na funkciju direktora JP Morsko dobro pokazuje da Vlada Crne Gore i premijer za sada nisu spremni da se odupru političkom uticijau koji za rezultat može imati nastavak pogrešne prakse i značajno usporavanje reformi u ključnim oblastima.
Dejan Milovac
Direktor Istraživačkog centra MANS-a