Viši državni tužilac u Podgorici Vesna Jovićević podnijela tužbu protiv NVO MANS zbog saopštenja da je g-đa Jovićević prijavljivala netačne podatke o imovini Komisiji za utvrđivanje konflikta interesa. Vesna Jovićević pominje se kao jedan od kandidata za sljedećeg specijalnog tužioca, iako javnosti nije poznato koji rezultati je preporučuju za specijalnog tužioca. MANS će i pred sudom dokazati da je g-đa Jovićević prijavljivala netačne i nepotpune podatke o svojoj i imovini članova svoje porodice, što svakako da ne ide u prilog njenoj eventualnoj kandidaturi za specijalnog tužioca.
Štaviše, čak i tužba koju je g-đa Jovićević podnijela protiv MANS-a nju apsolutno diskvalifikuje kao državnog tužioca, posebno kao kandidata za specijalnog tužioca. Naime, tužbom čiji autor je očigledno g-đa Jovićević jer je pisana i u prvom licu, zahtijeva se od suda da utvrdi da je MANS medijima dostavio podatke iz njenog imovinskog kartona tvrdeći da ti podaci ne odgovaraju podacima koje je dostavila Komisiji za utvrđivanje konflikta interesa. Dakle, radi se o zahtjevu kojim se traži utvrđivanje činjenica koje nijesu ni sporne među strankama.
Ni jedan student prava ne bi smio sa diplomom napustiti Pravni fakultet, a da ne zna da se tužbom ne može tražiti utvrđivanje činjenica. Viši državni tužilac, g-đa Jovićević, tužbom protiv MANS-a upravo to traži.
Takođe, g-đa Jovićević istom tužbom traži da sud naloži “Danu”, “Vijestima” i “Dnevnim novinama” da objave presudu iz ovog predmeta.
Dakle, radi se o zahtjevu kojim se traži nametanje obaveze subjektima koji nijesu stranke u ovom postupku.
Ni jedan student prava ne bi smio sa diplomom napustiti Pravni fakultet, a da ne zna da se tužbom ne može tražiti činidba od trećih lica koja nijesu stranke u postupku. Viši državni tužilac, g-đa Jovićević, tužbom protiv MANS-a upravo to traži.
Na kraju tužbe, g-đa Jovićević traži i od MANS-a naknadu štete od 1 euro zbog duševnih patnji, sa navodima da je MANS objavio “tekstove takve tendenciozne i maliciozne sadržine, istovremeno prezentujući i fotografije da bi što više naudili moralnom i profesionalnom liku koji predstavlja personifikaciju tužilje kao osobe”. Naravno, g-đa Jovićević nema dokaza koji bi potvrdili da je bilo koji navod MANS-a neistinit.
Ipak, ne samo da su istiniti navodi MANS-a da je g-đa Jovićević prijavila da kuća njenog supruga u Rijeci Crnojevića ima 78m², umjesto 194m², već je nesporno da ona ovu kuću uopšte nije ni navodila u prijavama Komisiji za utvrđivanje konflikta interesa sve do 2011. godine, iako je to bila obavezna činiti.
MANS je u odgovoru na tužbu ukazao na nedozvoljenost i neosnovanost zahtjeva iz tužbe g-đe Jovićević, posebno citirajući stavove Evropskog suda za ljudska prava u Strazburu po kojima postoji kršenje prava na slobodu izražavanja kada se preduzimaju mjere prema licima koja govore o pitanjima od javnog interesa i pri tome iznose isključivo istinite činjenice zasnovane na podacima javnih evidencija državnih organa.
Zato isticanje u tužbi da se g-đa Jovićević nalazi na “prestižnoj” i “respektnoj” državnoj funkciji, da je na čelu Višeg državnog tužlaštva u Podgorici “iza kojeg stoje izvanredni rezultati” i koje je “jedan od stubova borbe za vladavinu prava”, kao i da se radi “o nezapamćenoj harangi na Više državno tužilaštvo”, samo pokazuje da g-đa Jovićević želi da se sakrije iza funkcije i da izvrši pritisak na sud. Stoga MANS očekuje od suda da ne udovoljava nedozvoljenim, neosnovanim i nestručnim zahtjevima iz tužbe g-đe Jovićević, samo zato što je ona državni tužilac i eventualni kandidat za specijalnog tužioca.
Osim navedenog, g-đu Jovićević kao tužioca i kandidata za specijalnog tužioca diskvalifikuje i navod iz njene tužbe da je jedino Komisija za utvrđivanje konflikta interesa nadležna da ispita da li kod određene osobe postoji korupcija. S tim u vezi, nameće se pitanje šta onda radi g-đa Jovićević kao državni tužilac i je li ona ikada ispitivala da li negdje ima korupcije.
Da postoji ozbiljan razlog za pitanje na koji način Jovićević obavlja svoje dužnosti državnog tužioca proizilazi i iz navoda tužbe kojima g-đa Jovićević nudi MANS-u da “u sezoni lova na korupciju, doplivaju ‘čunom’ njenog supruga, koji može da ih preveze bliže ka poznavanju Poglavlja 23 i 24 u pregovorima sa Evropskom unijom”. Dakle, umjesto da se g-đa Jovićević zabrine i postidi činjenice da Crna Gora nema rezultata kada je u pitanju suzbijanje korupcije na najvišem nivou i da razmisli o svojoj odgovornosti, ona ismijava borbu protiv korupcije i Poglavlja 23 i 24.
Zato i ne iznenađuje što “izvanredne rezultate rada” Višeg državnog tužilaštva u Podgorici vidi samo g-đa Jovićević i njene kolege, zato ne iznenađuju ni ocjene Evropske komisije o rezultatima borbe protiv korupcije na visokom nivou, zato ne iznenađuje ni što se g-đa Jovićević skriva iza funkcije kada traži zaštitu ličnih prava, zato i ne iznenađuje što g-đa Jovićević dostavlja netačne podatke o svojoj imovini i što pokušava da ućutka i zastraši one koji o tome govore, zato i ne iznenađuje što g-đa Jovićević ne zna formalno da sačini ni tužbu u parničnom postupku.
Ipak, u vrijeme kada su aktuelni slučajevi u kojima se presude ukidaju zato što tužioci nijesu valjano sačinili optužnicu, iznenađuje da se za specijalnog tužioca najavljuje osoba koja prijavljuje netačne podatke o imovini, koja tuži NVO zbog objavljivanja istinitih podataka i koja ne zna formalno da sačini ni parničnu tužbu.
MANS će nastaviti da prati na koji način državni tužioci prijavljuju svoju imovinu i na koji način (ne) vrše svoje dužnosti, pa i pod uslovom da nauče valjano da sačine akt kojim se pokreće postupak pred sudom. Njihovih akata ne boje se ni oni koji bi morali da se boje državnog tužioca – akteri organizovanog kriminala i korupcije na najvišem nivou. Tim prije su uzaludni i pokušaji zastrašivanja MANS-a ovako nedozvoljenim, nestručnim i neosnovanim tužbama.
Punomoćnik MANS-a
Veselin Radulović, advokat
