Među prijavljenim kandidatima za izbor specijalnog tužioca nalaze se osobe koje su dosadašnjim činjenjem i nečinjenjem pokazale da nijesu spremne da se upuste u borbu protiv korupcije i organizovanog kriminala, što je osnovni zadatak specijalnog tužilaštva.
Naime, prijavu na oglas za izbor specijalnog tužioca predala je Zamjenica Višeg državnog tužioca u Bijelom Polju Ljubinka Madžgalj, u javnosti najviše poznata po vođenju istrage u kojoj je nezakonito nadzirana internet komunikacija MANS-a i u kojoj su kršena osnovna ljudska prava zaposlenih u MANS-u, a sve radi zaštite privatnosti narko bosa Safeta Kalića i ostalih kriminalaca koji su bili na njegovoj svadbi.
Podsjećamo da je pravnosnažnom sudskom presudom utvrđeno da su policija i tužilaštvo višestruko prekršili zakone i povrijedili osnovna ljudska prava u istrazi koju je pokrenula i kojom je rukovodila upravo Ljubinka Madžgalj. Svjedočeći u tom postupku, Madžgalj “nije mogla da se sjeti” da li je gledala snimak svadbe Safeta Kalića zbog koga je nadzirana internet komunikacija MANS-a. Madžgalj “nije mogla da se sjeti” ni od koga je dobila u rad predmet u kome su kršena osnovna ljudska prava zaposlenih u MANS-u, zašto joj je bilo bitno da utvrdi ko je objavio snimak svadbe Safeta Kalića, zbog čega su koristili međunarodnu pravnu pomoć samo da bi saznali ko je taj snimak objavio, niti bilo kog drugog detalja iz istrage u kojoj su kršeni zakoni i osnovna ljudska prava.
Dakle, Ljubinka Madžgalj je već pokazala da nije spremna da istražuje teška krivična djela, narko bosove, šefove organizovanih kriminalnih grupa i veze službenika bezbjednosti sa njima. Suprotno toj svojoj zakonskoj obavezi, Madžgalj je pokazala kako se crtaju mete na onima koji otkrivaju kriminal i veze mafije sa državom i kako se državni represivni aparat usmjerava protiv njih, a ne protiv korupcije i organizovanog kriminala. Umjesto da se utvrdi individualna odgovornost u tužilaštvu i policiji zbog kršenja osnovnih ljudskih prava i nezakonitog prisluškivanja i nadziranja MANS-a, osoba koja je rukovodila tom istragom sada se kandiduje za specijalnog tužioca.
Takođe, među prijavljenim kandidatima za specijalnog tužioca je i Zamjenik Osnovnog državnog tužioca u Podgorici Saša Čađenović, javnosti poznat po tome što je odbacio krivičnu prijavu protiv bivšeg gradonačelnika Podgorice Miomira Mugoše zbog afere „Carine“. Oslobađajući Miomira Mugošu krivičnopravnog progona, Čađenović se pozvao i na opštinsku odluku koja je godinama ranije prestala da važi. I u ovom slučaju postoji pravnosnažna sudska presuda kojom se utvrđuje da je ništavan ugovor koji je Mugoša zaključio sa kompanijom „Carine“, a kojim je gradskom budžetu pričinjena višemilionska šteta. Tužilac Čađenović je ipak “utvrdio” da je Mugoša imao ovlašćenje da zaključi takav ugovor. Podsjećamo da je nedavno obnovljena istraga slučaja „Carine“ i da je to jedan od predmeta kojim treba da se bavi specijalno tužilaštvo.
Još jedan kandidat za specijalnog tužioca javnosti je poznat po svom odnosu prema aferi „Carine“. Naime, Mirjana Milić je bila na funkciji Zaštitnika imovinsko pravnih interesa Crne Gore kada je saznala za nezakoniti ugovor koji je Mugoša zaključio sa „Carinama“ i kada je Vrhovni sud Crne Gore potvrdio da se radi o ništavom ugovoru. Ni Milićka nije preduzela ništa kako bi se zaštitili državni interesi i kako bi se nadoknadila višemilionska šteta koja je pričinjena državi zaključenjem ugovora Miomira Mugoše i „Carina“. Umjesto toga, kada je Miomir Mugoša i pored presude Vrhovnog suda ponovo odlučio da zemljište da „Carinama“, Mirjana Milić je novinarima saopštila da je službeno odsutna iz Podgorice, iako su je novinari u to vrijeme fotografisali u bašti lokala koji posluje upravo u sklopu „Carina“.
Nakon izbora Glavnog specijalnog tužioca, veoma je važno ko će sve biti izabran za specijanog tužioca za borbu protiv korupcije i organizovanog kriminala. Glavnom specijalnom tužiocu treba pružiti šansu da odgovori izazovima koji stoje pred njim i da ispuni najave i očekivanja nakon njegovog izbora. Od presudnog je značaja kakav će tim Glavni specijalni tužilac imati na raspolaganju u borbi protiv korupcije i organizovanog kriminala.
Kandidati koji su svojim činjenjem i nečinjenjem više pokazali kako se štite akteri korupcije i kriminala, nego kako se oni krivično gone, ne zaslužuju da se njihova kandidatura ozbiljno razmatra. Zato bi Tužilački savjet morao detaljno da analizira dosadašnji rad svih kandidata i da ne dozvoli da u specijalno tužilaštvo budu izabrani oni koji su već pokazali nespremnost da se bore protiv korupcije i organizovanog kriminala.
MANS
