Projekat “ Imaš pravo da znaš” finansiran od strane Evropske unije posredstvom Delegacije Evropske unije u Crnoj Gori, a koji implementira Mreža za Afirmaciju Nevladinog Sektora, ima za cilj da poboljša primjenu Zakona o slobodnom pristupu informacijama, te ojača kapacitete institucija za njegovo sprovođenje. Tokom projekta, vršeno je posmatranje 20 nacionalnih institucija iz svih grana vlasti, kao i posmatranje 38 lokalnih institucija najvećih crnogorskih opština. Objektivna ocjena kapaciteta institucija, dobijena ovim projektom, treba da ukaže na propuste institucija u primjeni zakona i podstakne njihovo otklanjanje. Takođe, cilj projekta je da ukaže i na institucije sa dobrom praksom, koje mogu poslužiti kao pozitivan primjer.
Ovo je drugi izvještaj o kapacitetima institucija za primjenu Zakona o slobodnom pristupu informacijama, koji pokriva period u kojem je praćen rad 10 nacionalnih i 15 lokalnih institucija iz tri crnogorske opštine. U predhodnom periodu posmatrano je 10 nacionalnih i 23 lokalne institucije iz četiri crnogorske opštine čime su pokrivene najznačajnije nacionalne i lokalne institucije.
Svim institucijama upućeno je 50 zahtjeva za informacijama, koji u zavisnosti od prirode tražene informacije variraju od lakših do težih. Mjerena su sva postupanja institucija u odnosu na primljene zahtjeve, vrijeme koje im je bilo potrebno da dostave odgovor, te da li je pristup informaciji omogućen u prvostepenom postupku ili su institucije dostavile odgovor tek nakon upućene žalbe ili tužbe Upravnom sudu. U zavisnosti od prirode odgovora, trajanja postupka, te ostalih faktora bliže opisanih u izvještaju, izvršeno je rangiranje institucija sa najviše i najmanje kapaciteta u pogledu primjene Zakona o slobodnom pristupu informacijama.
Prvi dio izvještaja opisuje metodologiju koja je korišćena kako bi se izmjerio kapacitet institucija. U njemu se govori o nacionalnim i lokalnim institucijama koje su izabrane za posmatranje, upućenim zahtjevima i načinu na koji su institucije bodovane.
U drugom dijelu pažnja je posvećena institucijama sa najviše i najmanje kapaciteta, koje su tako ocijenjenje u skladu sa opisanom metodologijom.
Treći dio izvještaja govori o pojedinačnim odgovorima institucija, kao i varijacijama koje su pokazale različite institucije u postupanjima prema istim zahtjevima za pristup informacijama.
Na kraju, sumirani su zaključci i date preporuke za unapređenje postupanja institucija u pogledu implementacije zakona.
Izvještaj možete preuzeti OVDJE
